عید مبعث و مدح پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم
دوباره در نفس خاک، جانِ تازه رسید به روح عـالم هستی، روان تازه رسید قـیـامـتی شده بـرپـا ز صُور اسـرافـیل به خـفـتگان زمین باز جان تازه رسید زمان جهـل بـشر گـوئیا سر آمده است برای دانش و بینـش، زمان تازه رسید مـعـلـّم بـشـریـت خــدا فــرسـتـاده‌سـت دوبـاره بهـر بـشـر امتحـان تازه رسید فضای گـلـشن هـستی اگر بـهـاری شد به بوستان جهـان، بـاغـبان تـازه رسید جهـان ز بـعـثـت او نـور ایـزدی دارد شـمـیـم نـاب ز عـطـر مـحـمـّـدی دارد چه رسـخـیز بـزرگی دوبـاره بر پا شد قـیـامـتـی به زمـین و به آسـمان‌هـا شد میان اهل زمـین ولـولـه ز شـوق افـتاد میان اهل سـمـاوات شور و غـوغا شد پُلی به وسعت توحید بسته شد تا عرش به روی اهـل زمین، راه آسمان وا شد صدای خـواندن قـرآن بلند شد، آن گاه زمین به وسـعـت بـاغ بهـشت زیبا شد ردای سبـز رسـالـت به دوش او افکند امـین وحـی بـه غـار حـرا، در آوا شد جهـان ز بـعـثـت او نـور ایـزدی دارد شـمـیـم نـاب ز عـطـر مـحـمـّـدی دارد بـهـار رویـش گـل‌هـای ناب آمده است شـمـیـم نـاب گـل انـقــلاب آمـده اسـت ز غـار سبـز حـرا، جـبرئیل زد فـریاد سـپـیـده سـرزده و آفـتــاب آمـده اسـت برای رُشـد کـمـال و سـعـادت بـشـری کـلام وحـی رسـیـده، کـتاب آمده است به پاس عزّت و قـدر و مقـام زن با او ز دوست آیۀ نـور و حجاب آمده است صدا زدند که این عطر ناب و نور از چیست؟ ز جنّ و انس و ملائک جواب آمده است: جهـان ز بـعـثـت او نـور ایـزدی دارد شـمـیـم نـاب ز عـطـر مـحـمـّـدی دارد رسید تا به زمـین جـلـوه و صفا بخشد به زخم و درد بشر مرهم و دوا بخشد رسـیـد تـا که بت آدمی شـکـسـته شود به خلق جلوه‌ای از رحـمت خـدا بخشد برای عدل و مساوات شد نبی مبعـوث که بنـدگـان خـدا را شـرف، بها بخـشد بـشـیرِ نـور خـبر می‌دهد ز خـتم رُسل بـشـارتـی بـه تـمـامـی انـبــیـا بـخــشـد پیـمـبـران اوالـعـزم یک صـدا گـفـتـنـد اگـر به خـلـق خـداوند، رو نـمـا بخشد جهـان ز بـعـثـت او نـور ایـزدی دارد شـمـیـم نـاب ز عـطـر مـحـمـّـدی دارد مسیـر سـبـز غـدیـر از حـرا هویدا شد هـمـین مـسـیـر، طـریق ولایت مـا شد رسـول آیــنـه‌هـا بـا عــلـی بـرادر بـود بـــرادر نـــبــی آئـــیــنــۀ تـــولّا شـــد قـسـم به نـص « یَـدالله فَـوقَ ایـدیـهِـم» عـلـی به راه نـبـی دست حـق‌تعـالا شد هـزار بار اگـر بـسـتـه شد ره تـوحـیـد به ذوالفـقـار عـلی، راه معـرفت وا شد به ذکر یاعلی و یاعلی «وفایی» گفت دراین خجسته شبی که جهان در آوا شد جهـان ز بـعـثـت او نـور ایـزدی دارد شـمـیـم نـاب ز عـطـر مـحـمـّـدی دارد |